Baklei of bid?

Geskryf deur Rosa Duvenhage

Jes. 65:24 -En voordat hulle roep, sal Ek antwoord; terwyl hulle nog spreek, verhoor Ek.

Vanoggend voel soos skattejag. Ek ry in die motor saam met my man, hy werk vir die padongelukke-fonds en is op soek na ’n getuie in in saak waarmee hy besig is. Ons word gestuur van George na Hartenbos en op die ou einde vat ons die pragtige Robertson pas na ’n klein dorpie met die naam Ruiterbos.
Ons stop vinnig by die Ruiterbos plaas winkeltjie vir aanwysings. Ek glimlag oor die bord wat lees:

General dealer:
local craft, local gossip.
Ice cold petrol & diesel.

Binne minute neem ons ’n grondpaadjie deur die denne plantasie en bereik ons bestemming: Denneprag Primêr. Die netjiese hout geboutjies staan op ’n effense koppie; aan die een kant is die berg en aan die ander kant strek die plantasie so vêr die oog kan sien. Die mis hang soos ’n vet spookasem teen die kruin van dié bielie. Die lug ruik soet van die Agapanthus en krismisrose wat oral blom, dis ’n lus vir die oog . .
’n Klein bruin vroutjie met ’n voorskoot loer by een van die geboue uit en staan flink nader. Sy stel haarself voor as Maria en beduie na waar die getuie reeds vir my man sit en wag. Maria is al vir sewe jaar lank deel van Denneprag, die staat ondersteun die skool en Maria is die kok. Sy sorg dat elkeen van die sestig kinders in die skool, twee keer per dag ’n voedsame ete kry. Ons twee hou sommer dadelik van mekaar en Maria maak haar tuis teen die neus van die motor.

Sy vertel hoe wonderlik dit is om te sien hoe die kindertjies opgroei van die gesonde kos waarmee sy hulle voer. Sy vertel dat die staat die skool wou toemaak en hoe die mense van Ruiterbos baklei het vir die behoud van Denneprag Primêr.

" Jinne, het ons nou ’n groot les geleer," vertel sy, "ons het onse arms stompies gebaklei en elke dag ’n span nuwe planne gemaak, tot ons besluit het om te begin
bid." Sy gooi dramaties haar arms in nie lug en sê, "as ons net van die begin afgebid het, was baklei glad nie nodig nie."

My man kom aangestap en Maria staan op en vryf haar voorskoot reguit.
Jy moet die koerante dophou, groet sy, jy sal nog sien, die Vader het goeie plan met hierdie skool. Met my se kookkuns en die Vader se goeie planne gaan die kinders van hierdie skool nog Ruiterbos op die "map" sit.

Die kort ontmoeting met Maria herinner my aan Fill 4:6 Moet oor niks besorg wees nie, maar maak in alles julle begeertes deur gebed en smeking en met danksegging aan God bekend.
Ek het eenkeer die mooi woorde gehoor oor gebed – Gebed is ’n sleutels waarmee jy die deur oopsluit sodat God kan werk.

Hoeveel keer trap ons nie in die gat om alles self te probeer doen nie. Ons sê so dikwels die woorde, "ek het nou alles in my vermoë gedoen, al wat nou oorbly is om te bid.
Die waarheid is dat dit die resep is vir mislukking. God sê duidelik in Fill 4:6 vir ons dat ons alles wat ons nodig het van God moet vra. Alles beteken alles! Nie net dit wat ons nie self kan uitsorteer nie. Ons leef in die illusie dat ons self ons lewe beheer en beplan, en eers na ure se bekommer, stoei en slaaplose nagte, bid ons . . .

Vanoggend het die kort tydjie in Maria se geselskap ’n groot impak op my hart gemaak. Ek besef net weer, waar die Here se hand in ’n saak is, is daar nie plek vir die vyand nie. Dis tyd dat ons die Woord van God prakties begin maak in ons lewe. Ons sit met ’n Bybel vol beloftes, en ons lees dit maar ons pas dit nie toe in ons elke dag se staan en sit nie.

Wie weet, miskien wag die Here vir jou om op te hou baklei en te begin bid sodat Hy dit waarmee jy worstel kan afhandel.

Here

Dankie, vir Maria se diensbaarheid en haar les oor gebed. Leer ons om te bid voor ons planne maak. Maak ons Fil.4:6 mense, wat met alles na U toe kom. Here,
want dis net binne U goeie planne vir ons lewe wat ons op die "Map" kan kom soos Maria sê!

Amen