Honger?

Honger?

Geskryf deur Rosa Duvenhage

Ek hou my man se hand styf vas terwyl ek die omgewing rondom my bekyk.  Ons is in ’n mark in Istanbul. 

Die reuse-stad met 13 Miljoen inwoners is voorwaar ’n sensoriese belewenis van kleure, geure en  klanke.  Die stad staan wydsbeen oor twee kontinente, met een voet in Europa en die ander een in Asië.

Terwyl ons deur die besige mark stap verdwaal ek in die lewendige ritme van Istanbul. ’n Lang Turkse man met smeulende oë verkoop bloedrooi granate, terwyl die skril klanke van tradisionele Turkse musiek meng met die geluide wat opklink uit die mark.  ’n Sterk kruie geur hang in die lug, waar ’n vrou staan en pakkies maak met ’n reënboog van poeiers, kaneel stokkies, blare, saffraan en bont peperkorrels. 

In ’n klein straat kafeetjie sit mense op dik-gestopte kussings en lag uitbundig terwyl hulle appel tee drink uit klein glasies.  ’n Lui gemmerkat lê uitgestrek in die flou herfs sonnetjie en spring verskrik regop toe ’n vrou, twee kleuters met ’n besem verwilder wat te naby aan haar hand-geverfde breekware speel.

Ons beweeg uit die mark en stap kaart in die hand ’n paar blokke vêrder.  Dis hier waar ons op een van die juwele van Istanbul afkom.  ’n Klein vis-mark, aan die voet van die Galata brug.  Groot kratte vis van verskillende vorms en grotes staan onder ’n rooi en wit strepies afdak.  ’n Groep mans bie opgewonde en ’n paar werkers laai oorvol kratte vis agter in ’n koeltrok. 

Die hipnotisering reuk van varsgebraaide vis en warm brood hang in die lug.  Ons  stap verby die vis vandisie en word vriendelik gegroet deur ’n Turkse  man agter ’n braaier. 

Hy kan geen snaar Engels praat nie en na ’n paar minute se handgebare sit ek en my man op die muurtjie van die Galata brug, elkeen met ’n ongelooflike ete wat bestaan uit ’n perfek gebraaide vissie, ge-suurlemoen en gesout en toegevou in ’n warm broodrolletjie met dik skywe ui.

Terwyl ons eet,  kyk ons hoe die laaste strale van die son, verdwyn agter die torings van die “New Mosque”, hoe die  seemeeue laag oor die water van die “golden horn”  draai en die inwoners van Istanbul hulle weg vind huis toe. . .

In die Bybel lees ons op ’n paar plekke van brood en vis.  Ons lees hoe dit Jesus en die dissipels se kos was en ook hoe dit gebruik is om die skare wat agter Jesus aanbeweeg het te voed.

Dit was op so ’n keer wat die dissipels vir Jesus gevra het om die mense weg te stuur sodat hulle kan gaan eet.  Daar was net vyf brode en twee vissies en 5 000 mans (sonder die vroue en kinders) om te voer.

Ons lees in Luk. 9:16 Maar Jesus gee die opdrag dat hulle die mense moet laat sit.  Hy neem die vyf brode en die twee visse, kyk op na die hemel en vra die seën. Daarna het Hy die brood gebreek en dit aan sy dissipels gegee, en hulle het dit aan die mense gegee.

Die deel van die verhaal wat my tref is dat Jesus die brood en die vissies vat en dit aan Sy dissipels gee om uit te deel. Die wonderwerk van die vermeerdering van die kos het in die dissipels se hande plaasgevind.

Dit laat my dink aan dit waarmee ons, in ons hande sit vandag.  Ek praat nie van aardse dinge soos geld en besittings nie, ek praat van groter dinge.  Dinge soos ons  getuienis, die wonderwerke wat God in ons  lewens doen, die hoeveel liefde, tyd en omgee waaruit ons bestaan en die feit dat die lewende Gees van God in ons woon!  

Ons besef nie wat ons in ons hande het nie. Ons besef nie dat ons die potensiaal in ons dra om die wêreld honger te maak vir die dinge van God nie.

God sê in Amos 8:11 “Kyk, daar kom dae, spreek die Here, dat Ek ‘n honger in die land stuur, nie ‘n honger na brood en nie ‘n dors na water nie, maar om die woorde van die Here te hoor.

Vandag sit ek weer op die muur van die Galata brug in die bedrywige Istanbul.  Ek hou my brood en vis, my getuienis, my tyd, my liefde, my alles, uit na die Here.

Ek bid dat die Here, dit wat ek in my hande hou, sal seën en vermeerder. 

Dat ek nie klippe sal gee waar mense brood nodig het nie en dat ek met God as my padkaart altyd my weg sal vind huis toe.

Maar meer as als bid ek vir ’n honger na die woord van God soos nog nooit tevore nie!

Here,

Dankie, vir hierdie interessante wêreld!  Dankie, dat ons nie net per ongeluk hier is nie, maar dat U ’n plan het met elkeen van ons.  Here trek ons dieper in en vat ons nader as ooit tevore aan U. Ons het U lief met alles in ons!

Amen